De zorg voor een patiënt met chronische pijn brengt vaak een aantal opgaven met zich mee waarvan een aantal minder bekend zijn zoals pijnmonitoring en monitoring van andere symptomen, medicatietoediening, omgaan met bijwerkingen, verstrekken van dagelijkse hulp en omgang met zorgverleners.¹ Naast de fysieke en emotionele vereisten die hiermee gepaard gaan, moet echter ook het verzorgend personeel zich kunnen aanpassen om te kunnen gaan met veranderingen die zich in hun leven kunnen aandienen.^1,2

Het vermogen om met de zorgeisen van een patiënt met chronische pijn om te gaan verschilt van persoon tot persoon.  Het is bekend dat het loutere feit zelf een verzorger te zijn, gevolgen heeft voor de gezondheid en levenskwaliteit van diezelfde verzorger^1-5: uit onderzoek blijkt dat meer dan één op vijf het gevoel had dat hun gezondheid sterk tot zeer sterk achteruit was gegaan ten gevolge van de pijnzorg. 33% geeft daarenboven aan dat hun sociale leven sterk tot zeer sterk was aangetast.¹

Bovendien brengt patiëntenpijnzorg het risico met zich mee dat men zelf ook pijn gaat lijden.⁶ Het is daarom belangrijk -voor de eigen levenskwaliteit en deze van de patiënt- ook de eigen gezondheid goed in het oog te houden.